Çocukken ben bendim…
Saf, tertemiz…masum bir BEN…
Büyüdüm herkes gibi…
Bu iyi,şu kötü dediler…
Bazen iyilere kötü,kötülere iyi…
Ben oldum birkaç BEN…
Kimdim ben? Hangisi?
Aradım hep doğru olanı…
Örnek aldım güzel ahlaklı insanları…
Mesleğimde iyi,çevremde iyi,
Yavrularıma en iyi olabilmek için…
Var gücümle araştırdım…
Okudum,dinledim, yazdım..
Bilmiyorum ne kadar iyi bir BEN oldum?
Bazen pişman da oldum…
Bu kirli dünyada beni anlayacak çok az kişiler buldum…
O çocuk BEN olamayacağım belki…
Aldığım olumlu tepkiler…
Düzgün evlatlarım için mutluyum…
Ama… kendim…
Mutlu bir DÜNYA bulamadım…
Kayıt Tarihi : 5.2.2007 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hah gülüp eğleneceğiz, hayatın tadını çıkarmak için.
Kah ağlayıp üzüleceğiz ki iyi geçen zamanların kıymetini bilmek için.
Yoksa hayat hep güzel olsaydı,
yaşamanın ne tadı olurdu...
Yeryüzü cennet olurdu o zaman kimbilir...
YİNE DE MUTLU OLMAYI YAKALAMIŞSINIZ HAYATAN,
''DÜZGÜN EVLATLARIM İÇİN'' DEDİĞİNİZ İÇİN....
HEP MUTLU KALIN.
SEVGİ VE SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (2)