Ben Şiiri - Ahmet Özdemir

Seninle doluyum, dün de bugün de,
Yeşil gözlerinin tutsağıyım ben.
Kuşku yok, sevmekte herkesten önde;
Gönül yarışının alçağıyım ben.

Geceme doğan ay, günüme nursun.
Dursun, sen gelince zamanlar dursun!
Geçtiğin yollara renkli tak kursun;
Önünde göklerin kuşağıyım ben.

Onlar gibi sevdim, güldüm, ağladım;
Mecnunca, Keremce söylendi adım.
Umudum tohumdu, çile hasadım;
Kıraç sevdaların başağıyım ben.

Taç diye başına takarsan eğer,
Tutup da kalbimi yakarsan eğer,
Kurban niyetine bakarsan eğer;
Senli dileklerin adağıyım ben.

Bu sevda, ne bir gün, ne bir mevsimdi.
Yıllarca ardından koştuğum kimdi?
Dalga dalga coştum, yoruldum şimdi;
Dingin denizlerin koyağıyım ben.