Önceleri siyah bir inciydi avucumda sımsıkı tuttuğum
başı dönmüş hayaller vardı bir karış ötemde
ben hep kendime dönmek isterdim benliğimden uzaklaşarak
ama inci yapışırdı avucuma bırakmazdı beni
kendini benimle paylaşarak
sonra bir kara aydınlık sardı her yanımı
avucuma inci yerine zeytin çekirdeği gelip oturmuştu
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
tebrik ediyorum :) gerçekten güzel karanlık gelecek değil bembeyaz düşler sizinle olsun :)
Yüreğinize sağlık Fatih kardeşim ne güzel bir şiir
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta