Ben kendimleydim sissiz ve hissiz bir gece dönüyordu kalbimin kışlasına
Yalnız ve metruk ve kamil ve meczup
Dört mevsimi birden soluyordum
ışık bahçelerimden çekilmişti
Kuyularda aksini ispat edemeyen yabancı bir cisim gibi sahipsiz
Ve bir münzevi kulübesi gibi tere kesmiş buharlı camlarıyla
Dikiliyor karşımda çocukluğumun beşparmak dağları
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




kerevete kiremit döşenmezki bence kerevet köylerdeki sedir gibi( sedir derken ağaç olarak değil) çekyat gibi oturuluyor üstüne)bişeydir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta