Ben Şiiri - Şener Kördal

Öyle bir yerdeyim ki hayatta
Son nefese yarım kala sanki
Artık geri dönüşüm yok
Gittikçe bezer oldum kendimden
Virüs olup bulaştım kendime
Tek başıma zarar veremedim
Topladım bütün mikropları oradan buradan
Her geçen gün
Biraz daha saplanır oldum kendi bataklığıma
Tutum nefesimi en derine battım
Bile, bile bataklığın en derinine
Orda kaybolmayı öğrendim
Bilinenden çok farklı
Kendi köşene çekilmek değil
Bütün korkuların birleştiği yerdi kaybolmak
İçimdeki duvarları sağlam tutuyordum
Yıkılmamak adına
Koskoca bir çınar gibi çıkardım insanların karşısına
Bana olan güveni onlara ben verdim
Sen düşünceleriyle dopdolusun
Bize örneksin dediler öylede oldum kimi zaman
Beklide sağlam durmamak lazımdı içine atmamak
Herkesi düşünmekten bize vakit kalmamış meğerse
Evet doluyum
Kendimle dopdolu