çoktan ölmüş bir ölüyüm şimdi
tenime batar yaralarım
boğazımda koca bir düğüm olur
akmaz gözümden ağlasam da
gitmez benliğimden
öylece durur içimde
her gün daha derine
daha tenime
daha sineme değer yaralarım
değdikçe bir ben daha erir içimde.
duyulmaz dalgalarım
öylece kaybolurum derinlerde
bıraktın beni
en son ağladığım yerde
sessizliğe emanet ettin diye
zamana tutundum
karanlığın iyileştiren yerine
boğulmamayı öğrendim
akan gözyaşlarımda
unutmaya çalıştım
ruhumun derinliğinde
kaçmak istedim
tenimi saran soğuktan
ölmek istedim
yokluğundan
birgün yine beni bırakıp gidersen ben de seninle gelebilir miyim?
Kayıt Tarihi : 12.6.2006 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!