ben;
sessiz
bir duruşta
baktım sana
pür-ü melalim;
yağmur sonrasında.
akışkanlığını yitiren su misali
toplandım
kendimde.
ben;
yankısız
bucaksız
değilsem de,
yorgunluğum
koca bir yılın artığı.
ben;
sana dönüp yüzümü
kırık yelkenimin rüzgarında,
şarkımı söylüyorum.
sana ait çizgileri
topluyorum yeniden;
özlemin tadında,
tek tek sayarak yapraklarını.
sen;
...
Kayıt Tarihi : 31.5.2006 09:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaan Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/31/ben-293.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!