Ben! Şiiri - Yıldıray Semiz

Diyar diyar gezdim Dünya’da
Yok ben gibi hiçbir diyarda
Lokman’a danıştım rüyamda
O bile çözemedi beni.

Ya ağlar görenler,ya güler
Bir-kaç kişicik belki sever
Anlamayan DELİ der geçer
Anlatamam EL’e ben beni

Çeker mi bu ruhu şu dağlar
Niçin YEŞİL’e düşmez AL’lar
Anam’dan gayrı yalan ağlar
Anlatamıyorum ben beni.

Ne kurtlar kapıp yedi beni
Ne çoban güdebildi beni
Ne kuzum emebildi beni
Neyim? Bilemedim ben beni.

Ne Mevla’ya kul olabildim
Ne Leyla’ya yar olabildim
Ne sizden biri olabildim
Koyamadım bir yere beni.
Ne oldum yar koynunda esir
Ne Dakyanus yanında vezir
Ne Kehf Mağarası’nda Kıtmir
Nerde yerim? Bilemem beni

Hızır olur,deva veremem
Yavuz olur baş kesemem
Yunus olur aşka gelemem
Olmuyor ne yapsam ben beni

Ne bir sürüye girebildim
Ne alıp başım gidebildim
Ne basit biri olabildim
Nereye götürsem ben beni.

Süleymanım bir devletim yok
Yunusum yutacak balık yok
Yusufum yılanlı kuyum yok
Gayri söyleyecek sözüm yok
Sen gör artık ALLAHIM beni.