Ben Şiiri - Oktay Öksüzoğlu

Simsiyah bulutların arkasında dertlenen
aydınlık yıldızların ağıtını dinlerken
şimşek şimşek çakarak karanlığı yırtarım,
kovarım mutsuzluğu bulanık beyinlerden
sarp umut dağlarının kartal yuvasıyım ben.

Tekdüze yaşamıma tatlı renkler taşırken
huzur bahçelerini heyecana açarken
sevdaları yeşerten büyüleri yaratan
duygu pınarlarında şiirlerle çağlayan
gerçek aşk cennetinin kapısında kulum ben.

İnsanı insan yapan duyguların hasını
yaşamın anlamına sevginin katkısını
hâlâ kavrayamayan duygusuzlar dünyası
düşmanlık ateşinde alev alev yanarken
gerçek dost özlemiyle doluyum, yüklüyüm ben.

Doyumsuz beyinlerin bütün beklentileri
şımarık yüreklerin bitmeyen dilekleri
savaş depremlerinde yok olan canlar gibi
yaşama doyamadan sonsuzluğa göçerken
yalnızlık korkusuyla ürperir kalırım ben.

Duygulara boş veren öldürücü şimşekler
sevda mevsimlerini hüsrana çevirirken,
kutsal aşk kalesini koruyan meleklerden
hüzün dolu türküler ve ağıtlar dinlerken
boş yere katledilen canlara yanarım ben…