Sessizlik girdabından çıkardın.
Unuttuğum duyguları yaşattın.
Ağlayan gözlerime gülüş,
Tükenen umuduma umut oldun.
Can oldun, bedenime
Aldığım her nefese, nefes oldun
Sessizliğimin sesi.
Beni sessizliğine mahkum etme
Beni yarım, beni eksik bırakma
Beni koru, beni sakın
Can yap canımı, canına
Yüreğim avuçlarında,
Al yüreğimi koy yüreğinin yanına.
Beklerim seni beni bıraktığın yerde
Gözlerim, değmez yabancı gözlere
Ben sevgimi korur sakınırım.
Seni ilk gördüğüm duygu ile sever sayarım.
Kayıt Tarihi : 16.12.2005 16:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilek Kadıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/16/ben-221.jpg)
yüreğine ve öz'lüğünü kaybetmeyen duygularına sağlık....
sevgilerle
[MÇK®]
Yaşadıklarımdan öğrendiklerimden bir şey ekliyeyim 'ne kadar çok değer verirseniz, o kadar değer kaybedersiniz'.Ne çok sevdiğinizi belli etmeyin.
Yüreğinize sağlık.Sevgiler.
TÜM YORUMLAR (4)