Ben sessizce ağlayan bir çocuğum
Ağlayışımda saklı başımdaki sarhoşluğum
Sevmeye açılır yelkenlerim, ağlarım.
Her sevgilinin ardından hep ben ağlarım.
Aksiyimdir, yine de asılırım küreklere.
Ağrısa da kalbim, gülse de.
Belki geçerim aşktan, yardan, serden
Ama ana düşkünüyümdür ezelden.
Bazen kaybetsemde yolumu güzelliklerden,
Yolu sevgiden geçen yine hep ben...
(11.06.2001-İçerenköy-İST.-saat:03.00)
Erdem DemirkolKayıt Tarihi : 26.6.2001 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!