Ben Şiiri - Nuray Zaralı

En büyük zevkim okumak,
İlham geldikçe de yazmak.
Başarmaya çalıştığım,
Çocuklarımla arkadaş olmak.
Arkadaşlığı severim,
Dostluğu daha çok.
Her anne gibi,
Evlatlarımı her şeyden çok.
Bir insanın yemin,ne değil,
İsterim karakterine güvenmek.
Hiç beceremediğim şey ise
Yalan söylemek.
Sırsa bana söylenen
Onu sır bellemeliyi,
Mezara gitmeliyim
O söylenen ile ben.
Beni en çok üzen ne midir?
Saatliğine,günlüğüne arkadaşlık,
İçte dışta başkalık,
Bencillik,sorumsuzluk,haksızlık.
Yardımı severim,yardımlaşmayı.
Severim insanlara güvenmeyi.
Ama iyi niyet,
Kötüye kullanılmamalı!
Zandan uzak dururum,
Kul hakkı yiyemem.
Hakkım olanı bilirim,
Hakkım olmayana el süremem.
Kini nefreti değil,
Sevgiyi barındırır kalbim.
Çocukla çocuk,büyükle büyük olmak
Zevk verir bana,mutlu olurum.
Ailemden böyle gördüm,
Büyüğümü saydım,küçüğümü sevdim.
Bana verdiklerini Allahım
Çocuklarım için de diliyorum!