Ben Şiiri - Kadir Kandemir

Ben bir yük vagonu ve bir şarabım
Yollarda çakıl, ağızda kalan selâyım
Semaya çizilen güneşten kalmayım
Varlığın içinde dert, insanın içinde cefayım

Ben ateşin içindeki kar ve sönmeyen vefayım
Yalnızlıkta sen, sensizlikte belayım
Zamanın içinde akrepten kaçmayım
Gelmeyen dünden, yaşanmayan bugünden caymayım

Ben evlerin içindeki korku ve insanda ki cezayım
Kulaklarda küpe, zorluklara azayım
Yalın ayakla kefenime koşmaktayım
Karanlığın içinde set, kalan vakitlerime kazayım