Ben! Şiiri - Ersan Yüksekkaya

Boşluklar içinde süzülen bir zerreyim
Puhumun alevinde gizlenmiş bir kül tanesiyim
Sessiz sedasız göçüp giden bir bedeviyim
Kanatları koparılmış bir kartalım belki de
Özgürlüğe hasret bir o kadar acınası haldeyim
Korkunun ardına gizlenmiş bir pisliğim
Karanlıkları dost edinmiş mazlumun tekiyim
Bir şiirin en önemsiz cümlesi
Kimsenin görmediği bir virgül gibiyim
Ucu paslı yağmur altında kalmış bir bıçak...
Ucu mürekkebe değmemiş bir kalemim
Bir sokak köpeğiyim
Sevgiyi ve sevgiliyi bilmeyen bir benim
Merhametin haram olduğu bir dinim
Saatlerin geriye aktığı bir saniyeyim
Körlerin hüküm sürdüğü dünyada rengarenk kelebeğim
Kimsesizlerin en büyüğü,
Yalnızlığın en sevdiği dostuyum
Çıkmaz sokakların aldatıcı girişiyim
Yaprakları koparılmış bir papatya gibiyim
Yere atılıp üstü adice çiğnenen benim
Bir fakir hanenin tüten bacasıyım
Kemikleri sızlayan bir ölünün mezarıyım
Ben pisliklerin, kötülüklerin sözlükteki karşılığıyım
Ben kendim dışında her şeyim...