Bir tek ben
Ne bir eksik
Ne de bir fazla
Torosların zirvesinde
Tek başına dikilen bir çınar gibi
Ulu ve mağrur
Rüzgarla sevgili
Ama bir o kadar da mesafeli
Çünkü bilir ki
Ne kadar severse;o kadar öldürür kendini
En güçlü seven vurmaz mı sevgiliyi
Kaparken açmaz mı yeni yarayı
Karar veremez
Ne acıdan vazgeçer ne de aşktan
Çırpınırken yüreği
Avaz avaz bağırırken katilinin ismini
Belki de korkar insan
Yanlıştan yanlızlıktan
Bırakamaz kendini derine
Bendir bencildir ve bencildi
Cevabını bulur mu bilmiyorum ama
Düşünmüyor değil insan
Ben bizden neden daha değerli
Kayıt Tarihi : 10.7.2023 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair, kendini rüzgarla sevgili olarak tanımlarken aynı zamanda mesafeli olduğunu belirtir. Bu, içinde bulunduğu ilişkilerde duygusal olarak bağlı olmasına rağmen aşktan ve acıdan kaçınmaya çalıştığını ifade eder. Şair, sevgiyle verilen bir zararın, kendini öldürmek anlamına gelebileceğini ve güçlü bir aşıkın bile sevdiği kişiye zarar verebileceğini ima eder.
Şairin karar verme konusunda zorlandığını ve hem acıdan hem de aşktan vazgeçemediğini ifade eder. Yüreğinin çırpınışı, içsel bir çatışmayı ve belirsizliği yansıtır. Şair, bu çatışma ve karmaşa içinde çabalarken kendini bulmaya çalışır.
Bu şiir, şairin iç dünyasındaki karmaşık duyguları, özgünlüğünü ve bireyselliğini anlatırken aynı zamanda insanın kendini tanıma sürecinde yaşadığı çelişkileri ve zorlukları da yansıtmaktadır. Şairin duygusal ve düşünsel derinliği, okuyucuya kişisel keşiflere ve içsel yolculuğa dair düşünceler sunar.
Zaman ayırıp değerlendirdiğiniz için teşekkür ederim. Selamlar...
TÜM YORUMLAR (2)