Ben Şiiri - Metehan Doğan

Uzağım sana, düşlerimle yaklaşıyorum
Boş sokaklar, boş banklar dolu bana
Nereye baksam hep seni görüyorum

Sonu görünmeyen ormanlar var aramızda
Ben seni kuşlardan, ağaçlardan dinliyorum
Onlar seni anlatıyor bana
Kuşları dinliyorum ama ben seni duyuyorum

Bulutlar ağlıyor senin, benim için
Islanıyor saçlarım, kıyafetlerim
Toprak kokuyor buram buram
İçimi sarıyor bir hüzün bir sevda
Toprak kokuyor ama ben seni kokluyorum

Yalnız hissediyorum güneş batınca
Gecemi aydınlatıcak kimsem yok
Güneş batınca vuruyor karanlık yüzüme
Güneşin batışını izleyenleri izliyorum
Yüzlerindeki gülümseme seni hatırlatıyor
Herkes mutlu ama ben seni seviyorum