Ben! Şiiri - İlhami İnceöz

Kırk kapıyı, kırk kırdım açtım da
Nâsip kapıyı bulamadım ben,
Ne verdinse savurdum saçtım da
Zerre kendime alamadım ben.

Uyandım rüya dediklerine
Dalmadım hülya dediklerine
Gâm dolu dünya dediklerine
Bir gün gönlümü salamadım ben.

Sarıldım ağaca dalı battı
Gölgesinde kuru çalı battı
Zakkumdur, ne yesem balı battı
Dikenden gülü yolamadım ben.

Yüz vermem nâmerde, yolum belli
Köküm dalım, sağım solum belli
Yazgısı avcunda, kulum belli,
Sen’den öte yâr bulamadım ben.

Yummam gözümü, densizlik için,
Tahtları teptim sonsuzluk için
Dünyayı yaktım ‘’ben’’sizlik için
Sensiz bir tek ân kalamadım ben

Şirk ırmağında kalbi yunmadım
Hiçbir puta tek adak sunmadım
Sen’den başkasıyla avunmadım
Verdiğin lûtfa doyamadım ben.