Ben Şiiri - Zühre Duygulu

Bir pervasız öyküsündeyim şiirin
Mutluluğun gölgesinde
Yediğim ekmeklerden kalma
Umut kırıntılarım var.
Ve sözcüklerimin arasında
Harf harf susayan hüzünlerim...
Ellerimin gözlerimi
Görebilme mesafesine göre
Alabildiğince düşlenen satırlarım...

Rüyalarımın duraksızlığında
Renklendirip kelebeklendiririm
Sayfalarım arasında kuruyan bir sineği
Ya da...
Zamanıma verdiği zarardan döner
Fıtratına uygun bir mısrada bırakıp
Şiirlerime çizebilirim kanatsız resmini
Ellerimi gözlerime kör edip
En sert ifadesini bulana kadar
Tırnaklarımla kazırım yüzümü
Kanatsızlığının yüreğimdeki acı suyunu
Gökyüzümün başı dönmüş avareliğine sayar
Yeryüzünün bana ait olmayan
Sıradanlığına akıtırım.