Ben Şiiri - Yoksul Mustafa Soylu

Bir kelâmım vardır dilberim size
Kul olup kapında kalayım mı ben
Aşkın sevdasını sardım sineme
Pervan’olup nara döneyim mi ben

Beni meftun eder nazik sözlerin
Ağzıma dokunsa o mah yüzlerin
Âlemi yakıyor ela gözlerin
Aşkın ateşine yanayım mı ben

Gündüz ayanımda gece düşümde
Aşka saldın beni bu genç yaşımda
Bir gececik mihman olsam döşünde
Gülden intikamım alayım mı ben

Gönül hiç doymuyor gonca gülüne
Hasretim ben yar zülfünün teline
Aşkın badesini verdim eline
Bir bade de sana vereyim mi ben

Âşık Soylu gelir yolda yolunca
Aşkın deryasına n’olur dalınca
Gülşen bahçesine bir dem girince
Uzanıp gülünü dereyim mi ben

(11’li hece ölçüsü)