Umarsızca yürüdüğüm paramparça olmuş Umutlarımın kırıklarına basarak yürüyorum.
Karanlık sokağın beyaz umutlarımı noktalayışı alışılagelmedik sayfalar açtırıyor bana.
Yalnızlığın tereddütleri sarıyor her yanımı.
Korkularımı bastırıyor adımlarımın hızı.
Yakılmış, yıkılmış bir mahallenin orta yeri,
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta