Ben Şiiri - Taylan Çakmak Haziran

Ne zaman sevmeye niyetlensem,
ha bir eksik, ha beş fazla
ve
hiç durmadan olanca hızla...
Çatısında buluyorum kendimi,
kendi kimsesizliğimin.
Göğe bakarken göçü kaçırıyorum.
Yada göç beni...
Anlamıyorum bu telaş ne,
bu hengame hangi başıbozuk illete.
Biliyorum gülkurum.
Anlamıyorlar beni...
Meryem'in karnında dönüp duran topaç dünya olduğumuzu bilmiyorlar.
Keşiş kubbeli kıyamatler diziyorlar kibirlerine.
A benim karetta karettam.
A benim yürek vuruğum.
Buna da şükür be.
Nede olsa ;
Henüz çok erkenim İsa olmaya, bu hiçliğin içinde.
-Haziran-