Ben Şiiri - Mehmet Karagöz

Can-ı gönülden derun-u dilden meylettim Leyla’ya ben
Bülbül dilli, sümbül saçlı, ateş gözlü, fistanı alaya ben

Gecem gündüzüm kayboldu derdlere giriftar oldum ben
Çaresiz devasız önlenemez derde; uğradım sevdaya ben

Hiç mi vicdanın amanın yok muhtacım bir selamına ben
Küçük işaretine kalkar gelirim sekerattan namene ben

Ateş tutan kalbimin acısına gurbet belasını ekledim ben
Derdime derman olacak ilacın acil tabibini bekledim ben

Onun dini yok, imanı yok, merhametini görmedim ben
Âşık etti kendine, yaktı ateşte, ihsanını görmedim ben

Nazar ettiğinde göğe şimşeklerin çaktığını gördüm ben
Aklım gitti ne diyeyim cereyan çarpmışa döndüm ben

Mehmet KARAGÖZ