Hiç kimseyim ben,
sadece yazımın sonunu düşünen duvarla aramda yankıyım
Bir çocuğum ağlarken, hemde gözyaşıyım ben,
Çevremdekilerin sen erkeksin! demesine karşı duramam ki sessizlikten.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta