Yürürken bilinmezliğin eşiğine,
Yanımda ki gölgemden korkar oldum,
Zaman ilerliyor , amansız bir ölüme,
Her anımı yaşamaktan çekinir oldum.
Canımı acıtıyor artık , bıçak gibi saplanan sözler,
her bakışında , farklı suçlamalarla saldıran gözler,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bir türkünün mısralarında dolaşıyorum hissiyatına kapıldım. Kutlarım!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta