Ben Şiiri - Ergün Keleş 3

Ben avcumda bir can tutup asılmayı bekleyen
Ben geceden ölüydüm
sabaha dikilmeyen

Ben sarhoşluğumla yahut ayık olarak
Ben kötülüklerle yahut insan doğarak
Ben nisan yaprağıyken sonra solarak
Ben avcumda bir can tutup asılmayı bekledim

Ben aynamda bir şey görüp ağlamayı istedim
Ben gençlikten muzdarip
çocukluğu özleyen

Oluk oluk kırılmıştım camdan narincesine
Siyah beyaz perdelendim kendim izlercesine
Soluk falan almadan saydım
Tam şu ana kadar!
Nereden başladığını bilmeden

Ben şehrimin mahzeninde düşmesini bekleyen
Ben mızrağın oncasını yürüyerek bileyen
Ben hak dileyen musibet değil
Ben gençlikten muzdarip
çocukluğu özleyen

Ben bir atın sırtında bir umut özgürlüğe
Sayısız mevsimin gölgesinde sevdadan öte
Ben elimde bir kalem
Bu sessiz ve ılık gecede
Nerede başladığını bilmeden…