Ben Şiiri - Serhat Atasoy

Seni anlatmanın birden farklı yolu varken
Neden kelimelere hapsedildiğini bilmeden
Ve anlayamadan gidişini
Kutladığın zaferlerinle
Kafileler halinde gidiyorsun içimden
Oysa yıldızlar hep oradaydı
Karanlığı görebilseydin keşke
İnsan yalnızlaştıkça büyürse
Büyütebildiğin kadar büyüdüm işte
Sen zaferini de alıp giderken
Kafileler halinde
Ben kalakaldım öylece

Anlamsızdı oysa her şey
Bana hediyen olan
Bütün çocuksu yanlarımı
Hatta ve hatta bana ait olan her şeyi
Bir bir elimden alıp giderken
Böyle sessizce kalışımın neydi nedeni
Ne ben anlatabilirim nede sen anlayabilirsin
O yüzden en güzeli sessiz kalmak
Yaşamak ve alışmak
Eğer son bir söz söylenecekse varlığına özetle
Yokluğunda varlığın kadar güzel olsaydı keşke…