Ey Gönüldaş!
Tâ Elest'ten Yâr'dan gelip,
Bir mecâza vuruldum ben;
Nefs dağını Aşkla delip,
Vav misâli buruldum ben..
Dünyada tek yârim kârdı,
Ondan öte hep O vardı,
Rûha gurbet ten diyârdı,
Ecel vakte kuruldum ben..
Adem der ki Aşktır dinim,
Nefsimedir bütün kinim,
Gönüllerde ara sînim,
Gezer idim duruldum ben...
Kayıt Tarihi : 4.2.2017 08:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!