Ben Şiiri - Gönül Bağ

Gönül Bağ
60

ŞİİR


18

TAKİPÇİ

Ben

Ben iki erkek çocuğunun üzerine gelmişim.
Ve biri ölmüş.
2. çocuğum.
Babam kız çocuğu istemezmiş.
Ben evde doğmuşum
Babama söylediklerinde lanet olsun kız mı demiş...
Hatta annemi korkutmak için üzerime oturacakmış gibi yapmış.
Annem diğer yıl yine doğurdu
Sonraki yıllarda da...
Ben de 3 yaşımda kendi başımın çaresine bakmaya başladım...
Çok sessiz bir çocuktum.
Camiyi haşa Allah zannederdim
Ve ezan okununca bana kızıyor diye korkardım...
4 yaşında kaçıp güvercinlere çıkardım yada sokakta oynardım
5 yaşından itibaren kardeşlerime bakmaya başladım
Hayvanları aşırı severdim
Öldükleri zaman da günlerce ağlardım
Hep bir hayvanım oldu
Annem sokağa atar ben yine bulup getirirdim kedimi
Ve beraber yatardım kedimle.
Evde de okulda da ürkek bir çocuktum
Kardeşlerim suç işlese onlara kıyamazdım
Ben üstlenirdim suçları
O zamanlarda kendimi güçlü ve büyük biri görürdüm
Her işe girişirdim
Evdeki kavgaları ve olayları ben yatıştırırdım
Babam okutmayı istemezdi
Bense okumayı çok istiyordum
Hatta beni okula yazdırırken hadi bakalım nolacaksa sonuçta demişti..
Ortaokuldan itibaren
Defterlerime hep şiir yazardım
En sevdiğim şiir Han Duvarları şiiri idi
İstanbul'u Dinliyorum
35 yaş,Yağmur,Sakarya...
Ortaokulda sürekli kitap okurdum
Hatta bir gün öğretmenim beni gizlice okurken yakaladı
Tuttu kitabımı yırttı
O gün eve gidip belki bir saat ağladım.
Aklıma geldikçe günlerce ağladım.
Kitaba çok acımıştım Öksüz diye bir romandı
Okulda sakin sessiz orta bir öğrenci idim
Fen bilgisi öğretmeni bir cumartesi günü deney ve proje çalışması yaptı
Katılamadım çünkü evimizin banyosu yoktu
15 günde bir hamama götürürdü annem kışın
Öğretmen zayıf vermişti
Bende diyemedim tabiki neden gelmediğimi.
Eve gidip yine ağladım..
Babam marangozdu işçilikte yapardı
Bazen olurdu para bazende hiç olmazdı
O yüzden hiç kıyamazdım babama
Ne harçlık isterdim ne önlük ne de kıyafet
Herkesin botu olurdu ben naylon çizme giyerdim
Ama aklıma da utanmak hiç gelmezdi
Bana güldüklerinde umursamıyor gibi yapardım
Öğretmenlerim annemle babamın yüzünü hiç görmemiştir
Kayıt için bile abimin eline not yazar gönderirdi babam bizi
Çocukluğum eski Antakya'nın tarihi avlusu eşiği olan iki odalı küçük evlerinde geçti
6 çocuk bir odada yatardık
Ev boyasız olurdu
Ve ben fare yakalamakla uğraşırdım
Gece kardeşlerimi ısıracak diye uyumazdım
Ama tertemiz yapmıştım sonra...
Kızlarıma anlatırım bazen gülerler
Tabi ki yaşayan bilir
Öğretmen para isteyince götürmemenin
Ya da okula hem kahvaltısız hem harçlıksız gitmenin ne olduğunu
Ailenle övünecek yada arkadaşlarına anlatacak hiçbir şeyinin olmamasını
Yemek olarak evde her gün bulgur pilavı yemenin ne olduğunu
Kendi evini yapmak için her aşamasında işçiliğini yapmanın ne olduğunu
Ama güzel yanı ise çok ufak şeyler sizi çok mutlu eder
şimdi kızlarıma ne alsam mutlu edemiyorum mesela
6 çocuğun hangi birini sevsin aile hangisine okul malzemesi yetiştirsin
hele de inşaatta çalışıyorsa
Ancak günlük yemeğini faturasını zor öder..o da iş olursa
Ama insanı sevindiren yüzünü güldüren o kadar çok şey olur ki
Mesela gökyüzü, nefes almak,kuşlar, ağaçlar
Ya da bayramda aldığın kıyafet
Kardeşlerinle birlikte bu durumla ilgili yaptığın şakalar oyunlar
Onlara anne gibi olmak ayrı bir mutluluktur
Ergenlik dönemine girersin ne hırçınlık yapabilirsin ne de naz
Çünkü kimse seni görmez ve anlamaz bile
Genç kız olursun el içine çıkacak düzgün kıyafetlerin olmaz
ve insanlardan uzak kalmayı seçersin
Yoksa mutlaka insanlar yargılar ve beğenmez
Kendilerini senin yanında överler
Her kızın olduğu gibi çeyizin olmaz
Seni istemeye daha konuşmayı bile bilmeyeni tutar gelir
Oysa bakarsın içi boş dışı süslü kızlara bir sürü kısmet çıkar
Onların cahilliklerine ve kör olmalarına acırsın içinden
Yüreğinde seni avutacak teselli edecek tek şey Allah olur
Allah insana en iyi yardımcıdır
Mevki de para da zeka da ondandır
Ayakta onun sayesinde kalırsın, dik durursun
Ve mücadele etmeyi öğrenirsin
Bir yerlere onun sayesinde gelirsin
Herşeye sahipsindir
Eskiyi ise asla unutamazsın
Çevrende insanlar çoğalır artık
Zor günlerinde acımasızca eleştirenler
Ya da yüzüne bakmayanlar...
Yine de rencide etmezsin
Çünkü karakterin onlar gibi değildir

Gönül Bağ
Kayıt Tarihi : 9.6.2016 19:10:00
Hikayesi:


Hayatımdan bazı kesitlerdi...Tabi ki hep böyle değildi ama yaşadığımız böyle günlerde oldu...Her zaman şükretmesini bildik ama...

Gönül Bağ