Ben Şiiri - Mehmet Özcan Yasdıbaş

bir ben vardı,
uzun uzun gecelerde ağlayan
hatıralarından silinen
yokluğa itilen
eskidendi demek
ne de güzeldi
her daim yanında
bir ben olmak

ben;
bir bilinmeyen olmalıyım
uykularında saçına dokunan
seni seven olmalıyım

bir, ben vardı
senlen olan
seni hiç unutmayan

ben,
uzaklara dalışımda
usul usul akan gözyaşlarımda
bitip tükenmeyen ihtiraslarımda...
bir, sen vardın gene

ben;
bu aşk içinde
unutuluyorum
her yerimden
sızım sızım sızan
unutulan bir sevdanın
kanamalı bir hastasıyım.

gülemiyorum
hıçkırıklarım var

bitmek bilmeyen günahlarım
bu aşk içinde

Ve bu aşk içinde sana
bağlılık var
ölüm yok.
istersen yanında
her zaman bir ben var