Ben Şiiri - Eyüp Cüce

Gönlüme kar düştü temmuz başında,
Zemheride ocaklarda yandım ben.
Suya hasret kaldım havuz başında,
Menzil eşiğinden geri döndüm ben.

Bekledim umutla bir dost vedası,
Nerde dedim gerçek dostun sedası,
Çıkageldi sahtekarın edası,
Korkmadım, susmadım, ama sindim ben.

Baktıkça namazı kılınmazlara,
Kanat açtım sonu bilinmezlere.
Belki gidilip te gelinmezlere.
Nihayet bir kuru,fani candım ben.

Kemik zayıf, bıçak kana dayandı,
Kervan yorgun, gayrı hana dayandı,
Azık bitti, zembil sona dayandı,
Ekmeğimi şiirime bandım ben.

Bitti gayrı kelam, hece, giderim,
Gündüzler çok sıcak, gece giderim,
Cüce geldim yine cüce giderim,
Yaz yağmuru gibi yağdım, dindim ben.