Yapayalnızdım ben oysa,
Ve yine yapayalnızım tüm debelenmenin sonunda.
Düşlerle hayat arasındaki boşlukta,
Debelenip durmak olamadığın şeyin kıyısında.
Tüm çiçekler açsa yeniden, yepyeni bir bahar gelse bile,
Yitirildi yitirilmemesi istenen sonunda.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Hayatın kıyısında, bir Akdeniz kasabasında, bütün unutulmuş ve unutulmaya yüz tutmuş olanlar arasında...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta