Ben Şiiri - Bekir Cila

Beni kelli felli adam mı sandın
Çok acı sözlerle ezilmişim ben
Şimdi bildim duruşuma aldandın
Viran bahçe gibi bozulmuşum ben

Kaziplik kuşağı bağlı belimde
Gönül cennet diler elim zulümde
Kiramen katibi meşgul solumda
Riya defterine yazılmışım ben

Ömrüm keder dolu halim pek yaman
İçim kara kara başımda duman
Yüce dağda kar gibiydim bir zaman
Eriyip eriyip çözülmüşüm ben

Gelme bana doğru kalkıp yerinden
Bir of çeksem yakar seni derinden
Katip çıktım dostun dost defterinden
Karalanmış ismim çizilmişim ben

Bir BEKİR'im akken döndüm karaya
Hakkı yerdim önem verdim paraya
En mücrim kullarla arka sıraya
El aman deyip te dizilmişim ben