Karanlık
Olabildiğince derin, BEN'i yutmaya yeter...
Ve aklımda görüntüler, dilimde düşünceler
BEN demeyi özlediğim günler geliyor aklıma
Ne zaman BEN dediğimde bakıyorum ki, BEN değilmişim
SEN diyorum
O da SEN değilsin
Boşluktamıyım, uçurumda mıyım?
Ya da tutunmak için yıldızlara uzanan mıyım?
BEN kadar (BEN) olamasam da, birşeyler aynı
BEN kalıbının içinde
SEN'inle...
Aynalara baktığımda gördüğüm, BEN!
SEN olmasan da yanımda,
Sarhoş olmuşum bi kere yasemen kokusunda
Ayrılmıyor tenimden
Ne kadar BEN değişsem de, kokun hala SEN
Sarhoşluğum bitene kadar BEN, yine BEN!
Kayıt Tarihi : 21.2.2014 23:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Sait Zengince](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/21/ben-1013.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!