kendimde değilim
ben,
kapana takılmış umutlar bana yabancı
can çekişiyor hayat
bayatlamış durumlar sakıncalı
kalk gidelim diyor
gömülen zamanın kahrı
bugünden tezi yok
diyarsız yarınlara
bizi dizmeden yokluklara
ipim zaten boynumda
ha bugün ha yarın
keyfini çatanlar çatsın
benim sanki umrumda
güzel günlerin şansına
muhtaçlığın dışında ihtiyaç
aç olsun olmasın
acab benim neyime?
kursağımda kalınca aşk
sevdalara atılmış gibi kıymık
özlemlerin bir ertesi belki sırada
hasretin kurtuluşuna aday
ben yutarken bulutları
durmuş sanki nùfusun sancısı
göğsüm ağrıyor
gözler yaşlı
doluya tutulan zaman
limansızlığın çaresizliğinde kayıp
benim gibi
ben ben değilim artık...
(Berlin,07.02.2014)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 7.2.2014 20:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/07/ben-1010.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!