Bir annem sevdi beni bir de kedim
Biri çok uzaklarda diğeri saf bir can
Hiçbir karşılık beklemediler benden
Önce toprağa sarıldım sonra bir tutam tüye
Her kendimi kaybettiğimde daha sıkı sarıldım
Umudumu kaybedecek olduğumda
Hep o yollara vurdum kendimi bilerek
İsteyerek
Dik durmaya çalıştım sürekli
Umut edip olmayacağını bilerek
Hiç hak etmemiş gibi hissettim sevilmeyi
Hep vurdum kendimi yerden yere
Her gecenin sonunda elimde kalan iki şey
Biri annem diğeri kedim
Biri uzaklarda görür beni
Diğeri bir bakışıyla anlar halimi
Ben, hiçbir şeyi hak etmediğini düşünen
Biraz deli, içinde şarkılar çalan oynayan
Nereye kadar dik duracağını bilemeyen
Bir garip kişiyim geleceğini hep merak eden
Kayıt Tarihi : 27.10.2024 18:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Berk Girgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/10/27/ben-1-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!