Bir zaman gerçeğin perdesinden pek alâ ıraktım
Ustasız bir kıraathanede ussuz bir çıraktım
Muhabbetin demini çayın rengine katınca ben
Kulaklardaki keskin sesle oynaşmayı bıraktım
Fikirden evler yaparsam diye hep sevdiğim sözler
Değiverince zikirlere, açılıverdi gözler
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta