Bir zaman gerçeğin perdesinden pek alâ ıraktım
Ustasız bir kıraathanede ussuz bir çıraktım
Muhabbetin demini çayın rengine katınca ben
Kulaklardaki keskin sesle oynaşmayı bıraktım
Fikirden evler yaparsam diye hep sevdiğim sözler
Değiverince zikirlere, açılıverdi gözler
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta