boş bir kağıdın beyaz bır eseriydin
bır zamanlar butun hayatımdın..
o kağıdı bırak baskasından,kendımden bile sakınırdım
herşeyimdi bı parca kagıt...
butun umutlarımı bi kagiyt parca almıstı sankı..
ne onunla ne onsuz oluyordu..
kımbılır belkı hala oylemıdır acaba...
hanı derler ya ınsan ayıkken farklı, sarhosken farklı derler ya..
gercekten oleymıs ıınanmazdım..
belkıde ınanmak ıstemeyız bu duruma..
sadece bn degl benım gııbılerde..
bembeyaz adını rakı sofralarında cok bosaltıyorum kadehlere
ama sen nerden bileceksınkı
bılemezsın..
senn bembeyaz adını kırletıpte bana bakmaya cesaret bıle edemezsın
eger bırgün edersın
ınsallah benım yasadığım anlarıı yasamazsın...
cunku cok zorr oluyor...
anlayamazsın...once yasamalısın..
senden son ıstedıgım..senden degl; senn yasamanı ıstemeyecegım bu durum....
bembeyaz adının kadehlerde kirlenmesı...
Kayıt Tarihi : 20.5.2011 20:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!