..Bembeyaz Şiiri - Eylül Ay

..Bir kelebek gördüm dün gece rüyamda,
Bembeyaz’dı…
Masum hayallerim gibi
Simsiyahtı gözleri
Yalnızlığım gibi
O kadar naifti ki kanatları
Yüreğim gibi
Avucuma konduğunda
İncitmekten korktum
Kırılsın / incinsin istemedim
Kalbim gibi
3 gündü, kâfi ömrü
Doyo doyo yaşadıktan sonra
Yetmezmi ki…
Bir şeyler fısıldadı kulağıma
Âşık, belli
Bir turnaya tutulmuş / göçmen!
Zamana aykırı
İstediği yalnızca ona ait olması
Onun altın kafesinde yaşaması
Onun kanatlarında uyuması
Oysa kafesler aykırı onun yaşamına
Özgür ol(a) mazsa nefes alamaz ki
Yeniledi / geliştirdi / ufkuna yepyeni pencereler açtı
Ve gitti! Olması gerektiği gibi…
Bir daha ki bahar olmayacaktı o…
Bitmişti 3 gün!
Avuçlarımda öldü, bembeyazdı…
Uyandım! Avuçlarıma baktım…
Kelebek kanatlarının kadifemsi tozu…
Bembeyaz!

Eylül AY