Nasırlı ellerinle kazarken toprağı rengiyle bütünleştin bêmal
Yanık duyguların sesiydin
Buğday başakları dalgalanırdı saçların renginde
Sallardın ovayı bakışlarınla
Akardın çeşmelerde bir ah çekerdim avuçlarken seni ruhumun derinliğinde
Güneşte kavrulan renginin gözümde sakındığım
Yolarken yanık saçlarının kokusunu alırdım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
