Nasırlı ellerinle kazarken toprağı rengiyle bütünleştin bêmal
Yanık duyguların sesiydin
Buğday başakları dalgalanırdı saçların renginde
Sallardın ovayı bakışlarınla
Akardın çeşmelerde bir ah çekerdim avuçlarken seni ruhumun derinliğinde
Güneşte kavrulan renginin gözümde sakındığım
Yolarken yanık saçlarının kokusunu alırdım
Seni bêmal
Kayıt Tarihi : 11.1.2012 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!