BEM İLE SİM (tarihin son sevda masalı)
Bem…
Gözlerine ne zaman baksam
İçinde bir dikenli tel olurdu
Kan damlardı içime, pembe yanaklarından…
Ne zaman köyüne gitsen, ağzım bozulur
Ben bu şehre acayip söverdim…
Ne zaman sensizliği mezartaşı yapıp ölsem
Kar taneleri bir mancınık gibi düşerdi…
Otobüsünün peşinden sana koşardım
İnerdi bütün çocuklar salıngaçlarından
Sen bana el salladıkça…
Ne zaman sensizliği mezartaşı yapıp ölsem
Sen bana can vermek için, geri gelirdin
Gelmesen de, gelecekmiş gibi yapardın…
Sahillerde bize hep boş bir bank kalırdı
Ve gökte biraz martı…
Elini tutardım, içim bi hoş olurdu
Kıskanırdım rüzgârı, kavga ederdim, kovardım
Dokundurtmazdım saçlarının bir teline bile…
Sim…
Aldırmazdık, sinsi sinsi gelirdi zaman
Biz hala gördüğümüz rüyaları sayıklardık
Aldırmazdık, sinsi sinsi gelirdi zaman
Ve bir gün, derinden mi derinden
Beynimize vurdu günün tarihi…
Bütün evlerin camları kırıldı ellerimizde
Şarkılar geçmişe söylenirmiş, anladık…
Şiirler geçmişe yazılırmış, anladık…
Sen Bem… Beyazın önünde
Ben Sim… Siyahın önünde…
Kayıt Tarihi : 16.7.2007 03:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ersin Poyraz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/16/bem-ile-sim-tarihin-son-sevda-masali.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!