belliydi böyle olacağım...zaman içinde kaybolacağım...belliydi...kimi sevsem ben diye başlayan yazıları okuyup birşeyler yazmam gerekmeyecekti...seni sevmeseydim bu kadar acı çekmeyecektim...bilmiyordum yaşamın kıyısında acılara baktığı mı? bu kadar şehir gezmeyecektim mesala...içim hep seni anmayacaktı...giden bir kayık gibi arkandan bakmayacaktım...bir kaç kişinin sözüne aldanmayacaktım...hatırlamak seni mektup beklercesine bir posta kutusu önünde sabahlatmayacaktı.
Yine de güzeldir çilingir bir sofrada seni düşünmek dostların dilinde ki bir sazla yetim duygularımı köreltmek...hatırlamak seni bir içten hıçkırıkla...uyandığımda sıçrayarak kalmak...aslında bunca yazı hasretlikten olması gerek...doğrusu özledim seni...bir akşam yabancı bir ülkeye uçar gibi telaşlıydım. biliyordum aşk adama hep hata yaptırır işte yaban kalmış duyguları o ülkede yaşarmış gibi sevdim seni...ne kadar değer verdin biliyorum ama bir çırpıda silinmişti yüzümüz...silmiştik birbirimizi...suçlu aramıyorum...şimdi yazıyorum ne varsa bıraktığım geçmişimde ki acıları.Bir bir hataları mı? yine bir yazı okuyorum şöyle diyor
kimi sevsem ben?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta