BELLİ Kİ YARAMIZ AYNI YANDA
Bu dünyanın sancısını hıncını
Acısını utancını taşıdık bir canda
Küba’da gül olduk güldük
Afrika’da sefil olduk üzüldük
Vietnam’da kurşuna dizildik
Filistin’de koparılmış karanfil gibi öldük
Gadasını belasını
Sevincini sevdasını taşıdık
Sen bir yanda ben bir yanda
Gül olduk kırıldık
Güvercin olduk vurulduk
Aynı ummanda durulduk
İsmimiz yazıldı aynı fermanda
Soyulduk sömürüldük
Terimiz töremiz karışmış aynı harmanda
Yan yana boy verdiğimiz de oldu aynı ormanda
Gün oldu
Sınır boylarında birleşti yolumuz
El ele gelişemedik
Gül güle gülüşemedik
Kardeş kardeş bölüşemedik ama
Yine de gem vuramadık gönlümüze
Toplanıp büyük meydanda
Her şeye rağmen
Elele tutuşup
İnadına biri birimizi sevdik kimi zaman da
Akşam bültenlerinde
Hepimizin aynı tuttuğumuz yerimiz
Hem de aynı anda
Şaşıracak ne var bunda
Belli ki yaramız aynı yanda
Mahmut NAZİK 09. 05. 2008 MERSİN
Mahmut NazikKayıt Tarihi : 28.5.2009 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SELAM VE SEVGİYLE KAL HOCAM.
Ya da ikisi de...
Bir araya gelmememiz için oyun üstüne oyun kuranları bile şaşırtmadık mı?
Aynı savaşın içinde düşman olup, vurulup düşünce sırtımıza alıp taşımadık mı?
Demek ki sevdamız 'aynı yanda..'
Sadece fark etmek, o da bize kalsın ama vurmadan, kırmadan olsun..
TÜM YORUMLAR (14)