Belli ki;
Ben, Tanrı ‘nın yarattığı en değersiz varlığım,
Ne yerim var, ne önemim bir elkızının yanında,
Umurunda bile değil varlığım, yokluğum,
Acırsa; dikenli yastığım acısın gözyaşlarıma,
Götürürse; rüzgarlar götürsün acılarımı,
Yıkarsa; yağmurlar yıkasın çilelerimi,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
