Belli değil kim Şiiri - Erhan Akşam

Kalpler kararmış, görünen tek renk
Dünya içinde, yok olmuş ahenk
Bu ne zamandır, böyle geldim denk
Belli değil kim, kimle eder cenk

Sözlerde Çıkar, bakışlar yalan
Nerde gerçekler, alkışlar neden
Yüzlerde nur yok, nakışlar yılan
Belli değil kim, çalar ne telden

Devlet, millet mi? kimin aklında
Hak, hukuk hani? Kimin yanında
Her kes büyüktür, kendi şahsında
Belli değil kim, ne? Kabuk altında

Şu dönen çarkın, kokmuş çağında
Yabanlar gezer, baha bağında
Hayır, yok solda, nede sağında
Belli değil kim, kimin ağında

İnsanlar köle, kendi işinde
Yüz güler oldu, yalnız düşünde
Yürekler ürkek, her gidişinde
Belli değil kim, neyin peşinde

Saygı görüyor, haddini aşan
Dünyaya gelen, oluyor Pişman
Hey sen! Sitemle, dolup ta taşan
Belli değil kim, dosttur kim düşman

İnsanlık kolay gelirken dile
Zulüm çöktürdü insanı dibe
Akan göz yaşlar dönerken Nil’e
Belli değil kim, nelere gebe