Belli.. ardışık... Şiiri - Akın Akça

son haliyle

Durmak yaraşmaz bekleyene,
asla durmam, asla fırsat umuda tanımam:
benden bekleyeceği şey yok.! ! ! ! ! !

haa......

her şey belli

ve sade`cik
Alicik...

ellerinde bağcıkları tutarken
kördüğümler çok karışık
ayakkabılarında, top oynarken;
belli,orda, sayılar ardışık

ve çok kolay

güneşin çıkması kadar dolay
bu dolaylı anlatım
kar için

arabaların derisini yüzerler,
kış aylarında

DEVAM AY'I

halbuki ordan geçerim
bir çift patikle ağzımdaki piyon

papyon ile, yakamda seğirten...

hah

geceleri

bilkent'te..

o gece bilmeyen,
servis obüsünde bile
zengin express'ine...

güzellik geri gitsin diye,
üstünü örten çirkefin.

düşünmek ne dursun...

ne hak getire yazınsa,
güneşe ise sövmezler

tüm çıngarlar,
hatta masum çıngıraklar burdan kopar.
basitliği eşleyemeyenlere.

yakamozlar halbuki
hep kar üstünü döven yıldızlardırlar,

alan gözümüzü, güneş-gözlüksüz!

ama yalansız, riyasız.!

Soğuğu severim sıcağa tercihan,
kazak çıkarılabilir yazın

ama derini kışın soyamazsın.

Kışın soğuğuna karşı
kolaydır önlemim,
yaza nazaran...

ve ben seviyorum
basit olan şeyleri, sevgi gibi

mevsimlerin birer önlemdir,
coşku kılmak için nimetleri...

ama yayılmalı hep dört bir yana,
yoksa benim değil;

bizim,
herkesin

bile değil...

v e, canım, birtanem,
bu tamamiyle yayılmalı bize..

haaa
sen cins mi tutuyorsun

yoksa gerçekten suçluyor
musun suçluları, haa __

sunduklarıyla geçmişinin bana,
sana göstermedikleriyle...

belli ki ardışık,
devam edilişin bitanem

oldukça ardışık...

bir doğaçlama
ilk/ son türevde bu,
dünyanın her yerinde aynı
çaykovski tabutundayken herkes öptü, o kolerayken, who cares as we were the most honest sevgiler herkese