Yakmış Belli Şiiri - Kara Osman Nalbant

Telli turna yalnız uçmaz
Eşini bırakıp kaçmaz
Mayıs geldi gülüm açmaz
Mardın kışı yakmış belli

Görmeyeli ele dönmüş
Düzen almaz tele dönmüş
Beti benzi küle dönmüş
Yâr kendini yakmış belli

Güz çiçeğim olmuş aymaz
Bir günü bir güne uymaz
Seslenirim beni duymaz
Gemileri yakmış belli

Kara’nın dertleri bitmez
Gönlü ister gücü yetmez
Bacası var duman tütmez
Yüreğini yakmış belli