Dipsiz bir kuyudur bellek,
Acıları biriktiren.
İnip, çıkarız durmadan,
Dipsiz kuyuya her zaman.
Kim bilir kaç dolunay da,
Sevdalar attım kuyuya.
Gözyaşımı akıttım da,
Hep o dipsiz kuyuya.
En mahrem anılarımı,
İhtiras ve tutkuları.
Günlük kaygılarımı,
Sakladı hep dipsiz kuyu.
Kaç defa düştük çıktık,
Hep o dipsiz kuyulara.
Bazen örttük kapağını,
Bazen gömüldük kuyuya.
Kayıt Tarihi : 28.9.2006 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!