Bellek Kayıtları Şiiri - Naime Özeren

• 

  Necdet Arslan

  Zaman zaman içinde olduğumuz andan geriye dönerek eylemleri/olguları yeniden değerlendirmeye tabi tutuyor ve sonuçlar çıkarıyoruz...Bu çok insani bir durum.Hatta sıklıkla yapılmalı diye düşünüyorum.Şiirde özellikle vurgulanan büyük kıyımları da içinde olduğumuz koşullardan dolayı daha titiz irdelemeli insanlık...Can pazarlarının her gün başka bir yerelde kuruluyor olması ancak böyle bir otokontrol sistemiyle önlenebilir.Şair'e hak vermemek olanaksız...Evrenimizi yeni acılarla tutuşturmak,yarınları yakıp yok etmektir aslında.Tarihe bakarsanız eğer örnekleri çoktur ve yaşamsaldır...Kutluyorum Efendim güzel şiirinizden ve iyimser bakışınızdan sizi...Nice şiirlere...Erdemle.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Engin Demirci

  Gece göğün çizgileri.
  Gölgenin soluğu, solmuş duygular.
  Issız yol ışıklar arasındaki son mevsim.
  İniş ve çıkışta son s/öz.
  Su uyur yağmur kadran.
  Kapalı duygular karışmış k/an kulaktaki sese.
  Şehrin içinde yol mülteci çığlığı.
  Kristal kaldırım, buz kesmiş insan.
  Ucuz kanat ilişkilerdeki suretler.
  Ve şimdi vücut yıkıntısı maskesiz.
  Ne zamana yıkılmış duasız enkaz.
  Zamanın kıyısında zaman ve ben amentüden.
  Nöbetçi vav ve mim gecenin çobanları.
  Bir perspektif Zöhre yıldızı.
  Rüzgarın tuzaklarımı insanın israfımı kıtlık.
  Yolcu ve gölgesi savaşta seskısıyor.
  Sessizlik sıradan gün arafta kalmış şehitler.
  S/öz d/üşüyor al heybeni Hırkasız Derviş
  Damdaki yalvarma ilk kez yere düşüyor.
  B/eklemek gerekiyor şems vakti duayı.
  Bir su damlası kadar berrak zaman.
  Birisi kabir yolunda, yolda çıkışı haber veriyor.
  Bu dar mekana esir edilmiş insan.
  Dans eden ateş y/anan yüreğim.
  Bir b/akış bütün gelincikleri kadınların kokusuna yansıtmış.
  Belki b/aşka zamanın patikası aşk.
  
  Nasiplendik elhamdulillah aşkınız daim olsun. Yüreğinize sağlık

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Önder Karaçay

  Bellek ne kaydederse bilinç ondan beslenir öğretmenim.
  
  Belkide siliniyor yenileri eklendiği için bize öyle geliyor.
  
  Yeni eklenen ve yaşadıklarımız olumlu olmadığı için acı, hüzün, savaş, göç, ayrılık vb olumsuzluklar insanların bilinç yarası olmaktan kurtulamıyor.
  
  Geçmiş zamanla geçmiyor ki...
  
  İçimizde, duygularımızda, sözlerimizde ve bilinçaltımızda kalıyor...
  
  Her insan kendi yaşamının aynı zamanda arşividir.
  
  Düşündüren şiirinizi okumak güzeldi. Saygılarımla.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)