Bella Donna Şiiri - Volkan Kırımlıoğlu

Bella Donna, sarı bir yaprak gibi,
Solgun ve nazlı, gözlerinde hüzün.
İnce bir yağmur yağar İstanbul'a,
Senin adını fısıldar rüzgar.
Bella Donna, sarı bir yaprak gibi…

Bella Donna, gecenin karanlığında,
Yıldızlar parlar, gözlerinde yanar.
Saklı bir sevdanın izleri sende,
Kalbim kırık, dudaklarım kanar.
Bella Donna, gecenin karanlığında…

Bir deniz kenarında, sessiz ve sakin,
Gözlerin dalar, maviliklere.
Yakamozlar dans eder gecede,
Senin hayalin süzülür dalgalara.

Bella Donna, bahar gelmez mi bu şehre?
Yapraklar dökülür, ağaçlar ağlar.
Bir martının çığlığında bulurum seni,
Kalbimde bir sevda, her gün seni arar.
Bella Donna, bahar gelmez mi bu şehre?

Bella Donna, seninle geçen zaman,
Bir rüya gibi, her anı masal.
Bir gülüşün yeter, aydınlatır gecemi,
Sensiz geçen her gün, birer zehir, birer tuzak.

Bella Donna, sabahın ilk ışığında,
Bir serin meltem eser saçlarında.
Güneş doğarken İstanbul sokaklarında,
Senin adını söyler tüm kuşlar.
Sabahın ilk ışığında…

Bir şiir gibi, naif ve derin,
Kalbimde bir yara, kapanmayan iz.
Seninle dolu her anım, her nefesim,
Bella Donna, seninle güzel her şey.

Bella Donna, yağmurlar yağar sensiz,
Sokaklar ıslak, gözlerim buğulu.
Bir hatıra gibi yaşar içimde,
Seninle geçen o güzel yıllar.
Bella Donna, yağmurlar yağar sensiz…

Senin adını yazarım her gece,
Gizli satırlarda, düşlerimde.
Bir umut olur bazen gözlerin,
Bella Donna, kaybolurum derinliklerinde.

Gecenin sessizliğinde duyarım sesini,
Rüzgarın fısıltısında, dalgaların şarkısında.
Bir yıldız kayar, dilek tutarım,
Seninle bir ömür, Bella Donna.
Seninle bir ömür…
Seninle…
Ömür…
Bir.